แค่สายลมที่พัดเรื่อยไป
ไม่เคยเข้าใจรักเป็นแบบไหน
ผ่านความเงียบเหงา
ผ่านความเหน็บหนาว ไม่รู้มาเท่าไร
และโชคชะตาก็พัดเธอเข้ามา
ฉุดฉันขึ้นมาจากความอ้างว้าง
กลายเป็นลมที่พัดอย่างมีทิศทาง
มันแปลกที่ข้างใน
มีบางอย่างที่ดูเปลี่ยนไป
ยิ่งได้ใกล้เธอ ยิ่งหวั่นไหว
เพิ่งรู้คำตอบของใจ
เป็นลมที่เผลอไปรักเธอจนหมดใจ
ก็เพิ่งได้มาเข้าใจ
ว่าความรักมันเป็นอย่างไร
เพิ่งรู้ใจตัวเองเหมือนกันว่าที่ทำลงไปให้เธอ
มันเรียกว่าความรัก
ก็เป็นสายลมที่พัดที่ผ่านมาพบเธอ
ถ้าขาดเธอไปในใจข้างในฉันคงเอาแต่เพ้อ
เป็นสายลมที่เคียงข้างเธอ
และคอยโอบกอดเธอไว้
ดั่งลมที่อยู่ข้างกาย ไม่จากไปไหน
ต่อให้ต้องเจอพายุโถมใส่
และถึงเรี่ยวแรงฉันสู้ไม่ไหวถ้ามันเพื่อเธอฉัน
พร้อมจะ ปัดเป่าให้มันหายไป
มันแปลกที่ข้างใน
มีบางอย่างที่ดูเปลี่ยนไป
ยิ่งได้ใกล้เธอ ยิ่งหวั่นไหว
เพิ่งรู้คำตอบของใจ
เป็นลมที่เผลอไปรักเธอจนหมดใจ
ก็เพิ่งได้มาเข้าใจ
ว่าความรักมันเป็นอย่างไร
เพิ่งรู้ใจตัวเองเหมือนกันว่าที่ทำลงไปให้เธอ
มันเรียกว่าความรัก
ก็เป็นสายลมที่พัดที่ผ่านมาพบเธอ
ถ้าขาดเธอไปในใจข้างในฉันคงเอาแต่เพ้อ
เป็นสายลมที่เคียงข้างเธอ
และคอยโอบกอดเธอไว้
ดั่งลมที่อยู่ข้างกาย ไม่จากไปไหน